Sociaal ondernemers een pioniersbeweging?!

Al tijden dacht ik dat we het pioniersstadium al wel een beetje ontgroeid waren als sociaal ondernemers. Er zijn immers steeds meer kranten die aandacht besteden aan de sociale meerwaarde die gecreëerd wordt in de samenleving door deze ondernemers, en zo ontstaat er ook steeds meer serieuze aandacht en kennis over deze social enterprises. Ook universiteiten en overheden herkennen en erkennen steeds meer de waarde van deze ondernemers.

Kijk naar de leerstoel Leadership, Entrepreneurship en Stewardship op Nijenrode. Nu denk je, wat heeft dat nu te maken met Sociaal ondernemerschap? Toch ligt daar een directe link.

De private sector moet samen met overheden en burgers werken aan systeemveranderingen die nodig zijn om de VN-doelstellingen op het gebied van duurzame ontwikkeling te bereiken.

In Nederland kan het ondernemingsrecht daarin een belangrijke rol spelen, vindt prof. dr. Tineke Lambooy. Directeuren moeten aanwijzingen krijgen om zich te ontwikkelen tot doelgericht opererende leiders. In haar lezing benadrukte ze dat weinig bedrijven in Nederland over een duidelijke doelstelling of programma’s beschikken om systematisch klimaatverandering of maatschappelijke veranderingen te adresseren. Lambooy wijst erop dat er een nieuwe groep ondernemers is, die hun definitie van leiderschap niet beperken tot de waarde voor aandeelhouders of tevredenheid van werknemers of klanten. Zij leiden hun bedrijf met veel meer nadruk op de bredere, sociale context waarbinnen het bedrijf opereert.

Ook identificeert ze sociaal ondernemerschap als een pioniersbeweging, die de weg baant voor doelgericht ondernemerschap.

De hybride zakelijke organisaties van sociale ondernemers die met hun onderneming een maatschappelijk doel willen dienen, worden echter nog niet ondersteund in het Nederlandse ondernemingsrecht.  “Het ondernemingsrecht kan hen daarbij helpen, door nieuwe procedurele normen te introduceren die bedrijven houvast geven bij het vervullen van hun zakelijke en maatschappelijke doelen.”

Lees hier de PDF over haar oratie ‘Leadership, Entrepreneurship and Stewardship in Corporate Law’

En toch wordt deze groep sociaal ondernemers nog vaak beschreven als nieuw, klein en onzichtbaar.

Nieuw – niet helemaal meer. Zelf begeef ik me al zo’n tien jaar in dat veld en al vallen we nu onder één noemer, het is niet iets van gisteren. Sterker nog, soms is het oude wijn in een nieuw vat.

Klein – niet helemaal meer. De tijd dat deze term slechts hing aan kleinere initiatieven die ‘iets’ goed deden ligt ook achter ons. Dat wil trouwens niet zeggen dat het altijd iets groots moet zijn. Ik juich de kleinere locale initiatieven nog steeds toe en niet alles hoeft zich op te schalen.

Het kan echter wel. Denk aan een organisaties als Tony’s Chocolonely en Buurtzorg.

Onzichtbaar – zoals aangegeven lees ik de kranten met steeds meer plezier en tv-uitzendingen als Tegenlicht zijn allang geen uitzondering meer. Toch is het aan ons, als sociaal ondernemers, meer te werken aan die zichtbaarheid en daarmee de herkenning en erkenning te stimuleren.

Toch besef ik me terdege dat er nog heel veel terrein te ontginnen is en dat het nog steeds een jonge sector is waar we inderdaad nog pionieren (en innoveren!).

We kunnen ons meer zichtbaar maken (denk aan het laten zien van jouw impact!)  en opschalen waar en indien gewenst en mogelijk. Als we dat samen doen, dan verandert er echt iets!