Sinds het moment dat ik besef dat mijn tijd geen rekbaar begrip meer is, kan ik het niet langer naast me neerleggen. Dat boek , een hoofdstuk ligt er, moet er komen. En wel nu!

Door de waan van de dag, en mijn werk om de wereld een beetje mooier te maken, stokte het. Ik schreef nog wat korte verhalen, Van die kleine, over alledaagse dingen die later groot blijken te zijn.

Schrijven is een deel van mij. ik word er blij van, schijn het vrij aardig te kunnen en ga er echt voor; dat is wat ik wil!
Het is tijd om me bezig te houden met mijn droom, na de dromen van anderen. Me te wijden aan mijn verhaal.

Afstandsmoeders vertellen en hoe zit het dan met die kinderen, de geadopteerden uit die tijd? Wat weten zij van hun geboorte en wat voor impact had het afstaan op hun leven?
Ik ben een van die kinderen en dit boek is autobiografisch als ook fictief. Het echte verhaal en de zoektocht naar mijn afstamming. En wat als…
Het andere deel is fictief, wanneer ik was gestart in de warme moederschoot.

Een ontdekkingsreis naar de aspecten van aangeboren en aangeleerd.

Ik wil schrijven, onder begeleiding van een boeken vroedvrouw, een professional die mijn boek begeleid. Zij vindt mijn schrijfplan niet het makkelijkste wat ze heeft gezien, wel is ze vol vertrouwen. En dat van een schrijfster en iemand die boeken voortbracht die concreet worden verkocht en gelezen. Dat sterkt me.

Durf te vragen. Vandaar  mijn vraag voor ondersteuning om research te doen, dat boek te schrijven en ook uit te geven.
Mijn waarom en hoe je kan bijdragen lees je hier !

En mocht het een groot succes worden , dan gaan de opbrengsten naar een mooi maatschappelijk doel of andermans droom. Pay it forward.

Alvast dank vanuit het diepste van mijn schrijvershart.