Blij verrast reageerde ik op het aanbod van Jan Peter om het gastblog voor februari te verzorgen. Wederom was het een kadootje om te ontvangen en te lezen, ook wel herkenbaar… Dus nogmaals dank, Jan Peter. En wens jullie veel leesplezier.

Win, winner, winst – door Jan Peter Bogers

Plof! De post valt op de deurmat. Kaarten, rekeningen, een tijdschrift, ongewenste reclame. Leuke dingen en minder leuke dingen. En… jawel hoor, een blauwe envelop. De 3e deze week.  Mijn vrienden van De Belastingdienst willen weer eens wat van me. Deze keer willen ze weten wat mijn winst is. Winst, in keiharde euro’s. De blauwe envelop zet mij niet aan het werk, dat heb ik gelukkig uitbesteed. Ik en fiscale zaken, wij zijn een slechte combi. Maar hij zet me wel aan het denken. Wat was mijn winst het afgelopen jaar? En zijn dat wel puur euro’s? En als het meer is dan dat, hoe bereken ik dat dan?

Ik heb een raar jaar achter de rug. Een groot project afgerond, waar ik anderhalf jaar in heb geïnvesteerd en dat uiteindelijk mislukt is (wat is dat eigenlijk, mislukt?). Een grote transitie in mijn bedrijfs-activiteiten met daaraan gekoppeld een nieuw productportfolio. Een inspirerend project zonder verdienmodel. En aan het eind van een jaar een toffe kans, die we nu aan het vormgeven zijn. Door dit rommelige jaar, had ik ook nog eens tijd nodig voor herbezinning en het vinden van focus. “Een slecht jaar dus”, hoor ik De Belastingvrienden al zeggen…

Waardevol

Maar zo slecht voelt het niet. Het mislukte project (the 3rdplace) noemde mijn goede vriend – en kansdenker pur sang – Ruud de Smit een hele dure, maar heeele waardevolle cursus. Ik heb er veel in kunnen experimenteren, heb veel en snel geleerd, op een praktische manier. Over community’s, crowdfunding en -sourcing, samenwerking in een zwerm à la Het Nieuwe Werken, timing en momentum, oude versus nieuwe economie, oude economieën die zich voordoen als nieuwe, mijn intuïtie, dat ik die vaker moet volgen, vertrouwen, etc etc. Moet je volgens de Amerikaanse filosofie niet minimaal één keer failliet gaan om jezelf een echte ondernemer te mogen noemen? Nou, en zo erg was het nou ook weer niet. Ik werd een tijdje terug zelfs uitgenodigd door een club jonge ondernemers om over ‘mijn mislukking’ te komen vertellen. Onmiddellijk “ja” gezegd en het was superleuk! Kortom: ik zou het zo weer doen. Nou ja… ietsje anders natuurlijk.
Ook het inspirerende project (7 Days of Inspiration) was erg experimenteel. Een hele zwerm mensen die vanuit hun passie en talent prachtige projecten uit de grond stampten met nul euro (“Huh?”, aldus de Belastingvrienden). En vanuit een onorganisatieprincipe. Dat leverde vanuit bevlogenheid enorme maatschappelijke waarde op. En een netwerk van mensen die elkaar blijven vinden en blijven helpen waar mogelijk. En nieuwe vrienden. En nieuwe samenwerkingen. En ontdekkingen. En persoonlijke groei.

Waarde genereren en waarde ontvangen

Ik denk ook eigenlijk liever in waarde dan in winst. Eén van de dingen waarover ik binnen het team van Durftevragen ook veel leer. Ik vraag me steeds vaker af: welke waarde levert dit idee, project, initiatief me op? En jazeker, dat kunnen die keiharde euro’s zijn. Daar kun je namelijk hele leuke dingen mee doen. Maar het kunnen ook nieuwe contacten zijn, een goed gevoel, een leerzame ervaring, een leuk kado, een boel fun.
Maar ook: welke waarde genereer ik daarmee? Wat kan ik hiermee betekenen voor anderen, een organisatie, de maatschappij? En ja, heel stiekem ook: de wereld? Want als ik die 0,0000001% mooier kan maken, dan vind ik dat heel waardevol.

Ik ben daarin niet uniek. Steeds meer mensen denken in waarde in plaats van winst. Trouwens, we hebben geen keuze. Profit is maar één van het drietal People, Planet, Profit. En als we als People nog een tijdje op deze Planet willen vertoeven, zullen we daar waardebewust mee om moeten gaan. Zoeken naar een… hou je vast… win-win werkwijze. Trendwatchers en experts zeggen dat duurzaamheid (ik vind het Engelse sustainability vollediger) hèt wereldwijde thema voor de komende 4 à 5 decennia is. En iedereen met een beetje gezond verstand zegt dat ook. Dat vraagt omdenken in waarde. En om je af te vragen: Welke waardevolle bijdrage lever ik?

Winst

O ja, die blauwe envelop. Die stuur ik meteen op naar Pim, die weet wel wat hij daarmee moet doen. Die slaat aan het administreren, wat hij heel goed kan. En dan gaat de computer rekenen, wat hij heel goed kan. En dan komt daar een resultaat uit: mijn winst. Ik ben benieuwd…

Jan Peter Bogers adviseert en begeleidt teams en organisaties over Het Nieuwe Werken,  Anders Organiseren en het komen Van Visie naar Actie. Hij zoekt graag naar de kern van een probleem en vervolgens naar onbegrensde (maar simpele) oplossingen. Kijk voor meer informatie op www.janpeterbogers.nl