Berichten

Het hart en de longen- teamgenoten

Als het op samenwerking aankomt, krijgen mensen soms het idee dat ze alleen maar samen met iemand aan een project of onderneming werken – niet echt als partners of teamgenoten, maar als individuele bijdragers.

Het verschil tussen samenwerken versus naast elkaar lijkt misschien klein, toch zijn de verschillen in resultaat groot. Juist als je samen je met elkaars zaken bemoeit. Dan verliest die uitspraak de betekenis van ongewenste nieuwsgierigheid en gooien we de zelf focus aan de kant. We kijken verder dan onze eigen taken. We interesseren ons in en voor de ander. We begrijpen hoe en van welke invloed onze samenwerking is op het bereiken van onze grotere gezamenlijke doelen en de impact die we willen maken.

We gaan dan niet altijd onze eigen weg en richten ons niet enkel op onze eigen agenda. Vrijelijk delen we en kijken waar we binnen onze gezamenlijke entiteit en ook daarbuiten met andere partijen kunnen samenwerken. Waar we elkaar, op meer dan enkel functioneel, kunnen ondersteunen.

Stel je voor dat je hersenen al hun aandacht richten op het ervoor zorgen dat het hart bloed rondpompt, maar de werking van de longen zouden verwaarlozen. Dan zou dit leiden tot ademhalingsproblemen en wellicht tot erger. Het hart kan niet lang functioneren als het niet samenwerkt met die longen. Ze dienen verschillende, maar toch verbonden doelen.

Zo is het ook in mijn samenwerkingsverbanden. We gaan samen ergens voor en zorgen voor een gezond functioneren vanuit een bredere mindset dan de functionele. De individuele prikkels zijn niet de leidraad maar onderdeel van onze gezamenlijke drijfveren. We ontwerpen met elkaar processen waarbij iedereen op een of andere manier een schakel is.

Iedereen begrijpt zijn of haar rol en ieder van ons wordt ingezet voor hun sterke punten. Doordat we daar de tijd voor nemen en ook energie insteken voorkomen we de strijd om een positie en voorkomen daarmee het gevoel van bedreiging of onderwaardering.

We hebben allemaal een stukje eigenaarschap en dat geeft ons het gevoel de taart te delen, in plaats van te moeten vechten om een stukje. Door een inclusieve sfeer te creëren waar we samenwerken op onze sterke punten. De energie die anders in competitie of wantrouwen gaat zitten steken wij in onze gezamenlijke ambitie.

Het delen van informatie, voldoende gelegenheid voor interactie en de bereidheid om te sparren is nodig om elkaars vaardigheden en doelen te begrijpen. Manieren vinden om te zorgen dat iedereen zich betrokken en verbonden voelt. Zorgen voor heldere en frequente communicatie en mogelijkheden tot open feedback. Zo is die vergadering en die aansluitende borrel of etentje geen verplichte kost, maar een wens van ons allen. Ook al is de tijd soms beperkt besef ik dat ik daar energie van krijg en er dus ook graag tijd in steek.

Ik heb altijd al geweten dat dat de manier is waarop ik wil samenwerken. Met groeiend vertrouwen op elkaar en steeds beter begrip hebben we samen processen ontwikkeld en verschillende denkrichtingen en invalshoeken onderzocht. We hebben samen onze gezamenlijke en elkaars projecten versterkt.

Ook dit jaar heb ik deel mogen uitmaken van mooie teams die op die manier samenwerken en zo dat verschil samen maken. Ik wil mijn collegae van selab.nl bedanken, en ook die daarbuiten waar we op specifieke projecten werken als echte teamgenoten en partners.

Met veel enthousiasme en verlangen kijk ik uit naar volgend jaar want ook dan zullen we weer zo samenwerken!

(foto en kunstwerk silvia Koning – Lindeboom)

Leren van minder impactvolle oplossingen

Degenen die de sociale impact van hun initiatieven en projecten eerlijk willen meten, moeten een harde waarheid accepteren: soms zijn onze inspanningen niet zo succes- en impactvol als we denken! Althans, niet op de manier waarop we hadden gehoopt, in overeenstemming met onze doelstellingen en beoogde effecten.

Het leiden van ingrijpende maatschappelijke veranderingsprogramma’s betekent minder succesvolle oplossingen accepteren als een kans op groei . Wanneer de ervaringen je doen beseffen dat het doel en de beoogde effecten niet worden bereikt, luister dan naar alle belanghebbenden en doe verdiepend onderzoek om erachter te komen waarom.

Dit kan leiden tot vertraging in de implementatie van voorgestelde oplossingen en kan frustratie teweeg brengen. Neem je daar echter de tijd voor dan kan dat voor verbeteringen van de voorgestelde interventies en acties leiden. Breng vervolgens wijzigingen aan, leer en verbeter.

Openstaan voor dergelijk oponthoud is vooral belangrijk omdat initiatieven voor sociale verandering steeds creatiever worden. Geen of weinig van de belangrijkste sociale misstanden van de samenleving zijn bijzonder nieuw. Niet creatief zijn betekent het risico te lopen de bestaande oplossingen in dezelfde systemen te repliceren die het maatschappelijk probleem hebben veroorzaakt.

Creatieve inspanningen voor sociale impact geven ons de ruimte om nieuwe manieren te verkennen om positieve verandering te creëren. Ze kunnen ook een hoger risico inhouden en een groter doorzettingsvermogen eisen. In plaats van een nieuw idee te vermijden, doen we ons best om eerlijk te meten en open te staan voor het ombuigen, ontwikkelen of schrappen van die initiatieven die niet werken.

Door alle belanghebbenden aan boord te krijgen met de moed en eerlijkheid die nodig is om toe te geven wanneer dingen niet lukken, zal ook eerlijke feedback van de begunstigden worden uitgelokt. Als een begunstigde weet dat het programma of ontwikkelde oplossing niet zo effectief zal zijn wanneer deze niet de verwachte resultaten en impact laat zien, zullen ze eerder openlijk aangeven waarom deze aanpak niet zo geslaagd is.

Deze transparantie zal een grote bijdrage leveren aan het maken van de noodzakelijke verbeteringen die het initiatief zullen helpen groeien om de volgende keer nog succesvoller te zijn. Dat is alle vertraging en eventuele frustratie meer dan waard!