De puntjes verbinden….

De afgelopen tijd raakte ik opnieuw gefascineerd door het begrip “synchroniciteit”. Wellicht kwam het door het aantal “toevalligheden” in mijn leven, de staat van zijn of doordat veel mensen om me heen met Jung bezig waren en dat ter tafel kwam tijdens uitwisselingen. Carl Jung was namelijk een van de eerste die sprak over synchroniciteit als een principe dat “zinvolle” toevalligheden verklaart.

Zinvolle coïncidenties zijn denkbaar als zuivere toevalligheden. Maar naarmate hun aantal toeneemt en de overeenkomst groter en nauwkeuriger is, wordt het steeds minder waarschijnlijk en meer ondenkbaar dat hier sprake van toeval is.” – JUNG

Zoals ik het begreep vindt synchronicteit plaats wanneer twee of meer losse gebeurtenissen zich voordoen op een zodanige wijze dat ze een duidelijke betekenis overbrengen aan de persoon die ze ervaart. Jung verklaarde dat deze twee gebeurtenissen niet causaal verbonden zijn, maar ze hebben een gemeenschappelijke betekenis. Hij verwijst naar deze gebeurtenissen als ” a-causaal ‘. Dat wil zeggen ; ze hebben “geen reden”, maar soortgelijke betekenis doordat ze samenvallen in de tijd in plaats van opeenvolgend.  Deze gebeurtenissen moeten wel worden gerelateerd aan elkaar,want er is bijna geen mogelijkheid dat deze willekeurig hebben plaatsgevonden. (met dank aan Tamara voor deze heldere uitleg)

En het wordt nog interessanter : Jung was ook van mening dat er sprake is van synchronie tussen de geest en de fenomenale wereld van de waarneming en leverde zijn psychoanalytische theorie van het collectief onbewuste, van waaruit we informatie putten die niet enkel meer is gebaseerd op persoonlijke ervaring. Het gaat wellicht te ver om dat allemaal uiteen te zetten wat betreft Archetypes en dergelijke ; wellicht iets voor een andere keer.

Door een periode van verandering creëer je kennelijk een toegang tot het onbewuste met de intentie om daar een weg of oplossing te vinden; een soort van besef van diepe waarheden die normaal gesproken verborgen blijven voor de bewuste geest.  En … dit zijn kennelijk die momenten waarop zinvolle toevalligheden of synchroniciteiten meer kans hebben om te gebeuren .

Zo twijfelde ik nog sterk over een genomen besluit en hoe daarmee om te gaan. Vlak daarna volgde bepaalde, op het eerste oog los van elkaar staande,  gebeurtenissen zich op en vielen alle puzzelstukjes voor mij op hun plek. Het besluit werd zelfs voor me genomen en het klopte gewoon en het te volgen pad ontvouwde zich als vanzelf. En zo waren er nog een aantal sprekende voorbeelden; merk dat ik moeilijk kan omschrijven wat er dan precies gebeurt en hoe dat samenvalt. Zie en ervaar het echter wel zo.

Erkende en ontdekte zo die kracht van synchroniciteit en was daardoor in staat intuïtiever en creatiever met bepaalde zaken en of problemen om te gaan. Dat bracht me veel meer plezier, onbevangenheid, succes zelfs en ook meer (innerlijke) rust.  Ik ga er nu echt beter op letten en beschouw ze maar als wegwijzers. Ze wijzen me in een bepaalde richting en als ik die volg vergroot ik mijn kansen om het best mogelijk resultaat te bereiken. Soms zie ik het echter pas naderhand en dan bevestigt het me in mijn vertrouwen over een ingeslagen weg of genomen besluit.

Het blijft bijzonder. Merk ook dat ik niet alles zo hoef te zien, te verklaren of overal een bevestiging voor nodig heb. Ook is het niet zo dat ik nu achterover kan gaan zitten met het besef dat het allemaal wel gebeurt; blijf dingen in werking zetten en investeren in waar ik voor ga en in geloof. Besef wel dat de kracht van synchroniciteit zich meer openbaart dan ik in eerste instantie door had en ook tot me doordrong. Ook sterkt het me in het besef dat ik echt wel kan vertrouwen op het nemen van de “juiste” besluiten,  gewoon omdat ze goed voelen; op alle aspecten van het leven.

Januari was een heel bijzonder maandje en is alweer voorbij gevlogen. Een ding is zeker; als dit de voorbode is van dit komende jaar teken ik ervoor. Raar, maar waar en dat is vast geen toeval ….;-)