Te druk om vrij te nemen?

Vele kleine zelfstandigen durven geen vrij af te nemen en eenmanszaken gooien zelden, buiten de kindervakanties om, gewoon eens de deuren dicht.
Angst om zakelijke kansen te missen of niet beschikbaar te zijn voor hun bestaande klanten en lopende opdrachten. Een grote zorg en verantwoordelijkheid die ik maar al te goed herken.
Laatst kreeg ik het compliment van een klant dat ze het zo goed vond dat ik mijn zakelijke telefoonverkeer op stil zette in de avond en ook vaak in het weekend. Zou ik ook eens moeten doen, vertelde ze.
Toch achtervolgt het gevoel me nog wel eens niet klaar te zijn en achter te lopen op de feiten. Daardoor kan ik het werk dan moeilijk los laten. Het gaat me wel steeds makkelijker af en als ik er niet ben dan ben ik er ook echt niet. Ongeacht de mogelijkheden van het digitale werken tegenwoordig.
Ik ben me er immers van bewust ben dat ik het  keurig achterlaat en sommige  zaken echt wel kunnen wachten tot een later tijdstip. Ook kan ik door de samenwerkingsverbanden de controle meer loslaten en bepaalde taken prima aan iemand anders overlaten. Gedeelde zorg, aandacht en verantwoordelijkheid. Een geruststellende gedachte.

En waarom is het dan toch soms zo moeilijk om vrij af te nemen, even vakantie in een tijd waarin er veel speelt en het ook gewoon druk is. Komt het ooit echt goed uit?!

Toch is het vinden van die balans belangrijk; voor mijn werk, mijn prive leven en ook mijn gezondheid. Alles en iedereen vaart er wel bij.

Bij het ja zeggen tegen de uitnodiging om een weekje er tussen uit te gaan, werd ik me ervan bewust dat ik al had toegezegd voordat ik mijn agenda goed en wel had geraadpleegd.  Dit had ik nog nooit zo gedaan en ik had het gevoel dat ik me (aan mezelf vooral ) moest verantwoorden. Echter, met wat  schuiven hier en daar kon het ook nog. Al met al helemaal niet zo onmogelijk en toch bleef ik nog even onrustig. Wat had ik nog nodig om echt gerust op vakantie te kunnen gaan?

Sommige mensen gedijen op de adrenaline die ze krijgen van het gevoel van urgentie , de druk van deadlines en van veeleisende klanten die onmiddellijke resultaten verwachten. Zelf heb ik niet tot doel om continu in een toestand van stress te verkeren waardoor mijn geest voortdurend aan het rennen is. Natuurlijk zijn die deadlines er niet voor niets (ook ik vaar er zeker wel bij) en helpt die to-do lijst me ook om niets te vergeten en te focussen op wat belangrijk is en prioriteit heeft. Toch wil ik daardoor niet in het onvermogen komen om te ontspannen.
Laat ik ook realistisch zijn. Accepteren dat ik zoveel kan doen als menselijk mogelijk is en dat een verzoek op  het laatste moment gewoon te laat is en later pas kan worden ingewilligd. . En laat nu net die aanvrager aangeven dat het na mijn vakantie goed genoeg is. Zo zie je maar.

En natuurlijk is het niet “kunnen”nemen van een vakantie een gekke gedachte als ook een luxe probleem. Zo ook die welgevulde agenda. De zaken gaan kennelijk goed en in samenwerkingsverband zijn we mooie projecten aan het ontwikkelen.
Toch kijk ik ook uit naar deze pauze. Het geeft me de tijd om me weer op te laden, quality time door te brengen met fijne mensen en lekker buiten te zijn. Bij terugkomst kijk ik dan ook weer met een frisse blik naar de lopende zaken en pak ik ze weer op met een helder inzicht. Nog bewuster van wat we nu eigenlijk proberen te bereiken.
Ledigheid is niet zomaar een vakantie: het is onmisbaar voor de hersenen zo ook als vitamine D voor het lichaam.

Paradoxaal is vrij nemen van het werk noodzakelijk om het werk nog beter te kunnen doen. Dus gun jezelf een break zo nu en dan ! Tot later, ik ga er even vandoor 🙂

 

 

 

 

 

 

 

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *