De maakbare samenleving, waar ben ik mee bezig?!

Jaren geleden, toen de term sociaal ondernemerschap nog onbekend was en men dacht dat ik óf in de zorg ging óf een gekke idealist was, besloot ik me te richten op ondernemende oplossingen voor maatschappelijke problemen in de samenleving. Een roepende in de woestijn en meerdere malen tot de orde geroepen met de kreet dat de maakbare samenleving niet bestaat.

Natuurlijk zitten er grenzen aan, toch was dit geen excuus voor mij om er verder mee te gaan. Het kan echt anders en beter in de samenleving. Twee jaar geleden las ik het artikel in de Correspondent dat de maakbare samenleving wel degelijk bestaat! Een uit mijn hart gegrepen artikel.

Uiteindelijk wordt de samenleving altijd gemaakt. De vraag is alleen wie de samenleving maken, en hoe zij haar maken – uit de Correspondent , Jesse Fredrik

Ik geloof in die maakbare samenleving en onze/mijn verantwoordelijkheid daarbinnen. Toch wil ik dat niet benaderen vanuit de schuldgedachte van het individu. Bij armoede of ouderdom gaat het niet om schuld en het is zeker niet zo dat als je kwetsbaarder staat in de maatschappij dat dat jouw eigen schuld is.

Waar het gaat, om maatschappelijke problematiek rondom armoede en ouderdom, wil ik de handschoen oppakken en kijken waar/hoe het ook anders kan. Dat is de verantwoordelijkheid die ik bedoel.

Dit verantwoordelijkheidsgevoel ontstond niet doordat de subsidiestroom opdroogde of dat de overheid ons aansprak op solidariteit, burgerkracht en eigen verantwoordelijkheid. Deze verantwoordelijkheid ontstond uit een intrinsieke motivatie om te delen, samen te werken en de bereidheid om anders te denken en te kijken.

Omdat ik ervan overtuigd ben dat het anders kan en het gaat ook steeds meer ‘anders’ totdat dat weer gewoon wordt. Dat de overheid zich als belangrijkste taak gaat stellen goede randvoorwaarden te creëren . Dat mensen heel veel kracht in zich hebben, graag willen en elkaar daarin ook kunnen en willen stimuleren en helpen.

Dat is mijn overtuiging en daar doe ik het voor. En stapje voor stapje gebeuren er zaken en worden er initiatieven ontplooit die mij in deze overtuiging sterken. Laat het geen illusie zijn ….Voorlopig ga ik nog door en velen met mij.