Para dokien – Beyond thought

/0 Reacties/in /door

Ach, het gaat zoals het gaat, verzuchtte ik, terwijl we voor de workshop Impact het moeilijke besluit nemen om een aankomende workshop te verplaatsen vanwege te weinig deelnemers. Tegelijkertijd gaan we koortsachtig aan de gang om de volgende te plannen.

Soms denk ik wel eens dat ik van paradoxen aan elkaar hang. Los van alles willen zijn terwijl ik ook zo geheel aanwezig wil zijn in het leven en alles tot me wil nemen. Alles willen zijn en ook even helemaal niets. In het nu willen zijn en toch genoeg voorbereidingen treffen voor straks. Naar binnen gaan en daarnaast ook weer het buiten opzoeken, losgelaten willen worden en tegelijkertijd ook zo innig vastgehouden.   En deze rij is eindeloos en voelbaar bij alle levensgebieden.

Is het te doen om met zoveel ambivalentie in het lijf en wezen te leven en werken. Ja, ik doe het al een tijdje en langere tijd veroordeelde ik mezelf er om en anderen met mij. Het bracht ze in verwarring en ik kon het zelf ook niet goed hanteren. Het kostte bergen energie en veroorzaakte onrust. De laatste jaren krijgt het een rustigere vorm en omarm ik de wisselwerking en schijnbare tegenstellingen.  Het ene kan namelijk ook heel goed samengaan met het andere ontdek ik steeds meer. Zo kan ik in verbinding los lopen, in het nu zijn en voorbereidingen treffen; het een sluit het ander niet uit.

Besef steeds meer en meer dat  paradoxen goed naast elkaar kunnen bestaan of elkaar makkelijk kunnen opvolgen op een logische wijze.
Paradox komt van Para Dokien – Beyond thought. Het kan allemaal rustig samengaan, naast elkaar bestaan of als een golf meebewegen bij eb en vloed als deel van groter geheel. Terwijl ik dit schrijf realiseer ik me dat dat wellicht ook de rust is die ik ervaar bij zee en van het geluid van de golfslag.

Dan kan ik geheel in het hier en nu zijn terwijl ik voorbereidingen tref voor straks en daar.  Besef wel dat ik dat enkel kan als ik me om dat laatste maar geen zorgen maak. Zodra de flexibiliteit dat het ook wel eens anders kan lopen dan ik me had voorgenomen verdwijnt en de zorgen daarover het overnemen, dan ben ik niet meer hier en nu en wringt het.

Ook kan ik los lopen in hechte verbinding en die combo is mij na aan het hart en een van de mooiste die ik kan verzinnen.  Of dat nu in zakelijke samenwerkingsverbanden is of in persoonlijke relaties , het  is een gevoel waar verder nadenken en verklaren niet voor nodig is.

En als ik rust neem tussen de bewegingen in en toets waar ik aan toe ben, de paradoxale verlangens wensen en behoeften niet langer als tegenstrijdig ervaar en dat ook zo kan uiten dan ben ik best een evenwichtig mens.

Er verschijnt een besmuikte lach op mijn gezicht; evenwichtig, ik? Contradictio in terminus heb ik lang gedacht en volgens de standaardnorm is dat wellicht ook zo.  Als ik maar besef dat het geen vat van tegenstrijdigheden meer is, dan wordt het een stromende bron van paradoxen en dat klinkt al veel fijner :-).

 

 

 

 

Not everything that counts, can be counted – Einstein

/0 Reacties/in , /door

Deze uitspraak geeft zo goed weer waar veel sociaal ondernemers en initiatieven tegenaan lopen ofwel gewoon niet aan beginnen: het meten van Social Impact. Er bestaat veel onduidelijkheid over het hoe en waarom en ook wel een barriere om ermee aan de slag te gaan.

De afgelopen tijd zijn wij op diverse plekken in het land en wisselen we veel uit over maatschappelijke waarde, de effecten en waarom dat zo belangrijk is om te weten (en te meten).
En natuurlijk wordt de grootste reden van het meten neergelegd bij de financierders en potentiele financierders, zij die vanwege de maatschappelijke waarde investeren. En ja, dat is een belangrijke groep, echter zeker niet de enige reden waarom het onderbouwen van jouw resultaten en effecten zo belangrijk is.

Wij praten daarom graag met die ondernemers die het belang wel zien en toch nog niet echt meten.
Zien ze op tegen een kostbare en tijdrovende oefening en zien ze de waardevolle uitkomsten nog niet voor hun organisatie?
Zijn ze bang om de realiteit onder ogen te zien, erachter te komen dat wat ze al die jaren doen toch niet helemaal bijdraagt wat ze beoogden?
Hebben ze voldoende financiering en inzicht in hun belanghebbenden dat ze juist die belangrijke neveneffecten van een dergelijke meting naast zich neer leggen?

Wat houdt hen tegen?

Zoals gezegd zijn we soms zoekende waar te beginnen tijdens onze workshops en trainingen. We merken wel vaak dat het waarom, het stellen van de juiste vragen en tot hoever een dergelijk meten dient te gaan belangrijke zaken zijn om te bespreken. Dan pas komen we aan bij de wijze waarop en het instrumentarium en de toe te passen methodiek.

Het begint vaak namelijk ergens anders, bij de basis en de alom terugkerende vraag van waarom doen we wat we doen en voor wie?! Ja, een basisvraag en de kern van elke (sociaal) ondernemer.
Daar een verdieping in aanbrengen omdat het antwoord we doen iets goeds niet meer voldoet. En voor de sociaal ondernemer telt dat wellicht nog meer aangezien die iets “goeds”is gaan doen vanuit een soort van zakelijk idealisme en met primair een maatschappelijke doelstelling.
Het is een ondernemer die inmiddels een naam en defnitie heeft en toe is aan de volgende stap; nog meer geloofwaardigheid en bewijs voor de “ongelovigen”dat het wel degelijk anders kan en het nog veel Impact heeft ook :-). Daar kan het meten van social impact bij helpen en dan hebben we het niet over enkel uitdrukken in euro’s. 

Dus als je aan ons vraagt waarom doen we wat we doen en voor wie? Dan is ons antwoord voor een betere wereld en als een stimulans voor al die sociaal ondernemers die een maatschappelijk probleem aanpakken. Wij geloven dat je door het het meten van die social Impact je nog scherper sociaal kan ondernemen, het wellicht nog beter ziet en zeker nog beter kan communiceren en handelen.

En wij willen graag , samen met jullie, die oefening aangaan om te laten zien dat de inspanning wel degelijk de opbrengsten van een dergelijk proces waard is!

 

 

 

 

& Partners

/0 Reacties/in , , /door

Al ruim negen jaar is het Evenaar & Partners en elke keer vragen mensen me ook wie de partners dan wel zijn. Voor mij zijn het de mensen waarmee ik samenwerk, langere tijd, per gelegenheid, de ondernemers waarmee ik toch ook een band heb en de andere zelfstandigen waarmee ik iets doe.

Vaag? Wellicht. Veelheid, ja zeker!

Dit jaar behoefde ik een strakkere koers , een rechtere weg en die is ingezet. Dat betekende dat ik de samenwerkingsverbanden wilde verdiepen en de kern van de samenwerking wilde intensiveren. Het plezier, de betrokkenheid, de toevoegingen aan elkaar en ons gemeenschappelijk doel, de frequentie van overleg en zo wat meer in balans brengen. Dat heb ik aangegeven bij al die verbanden en ook een keuze gemaakt waar ik me dit jaar op wil richten, met het oog op die balans en ook voor de bakker waar ik graag een brood wil kopen. Besefte dat mijn sociale waarde portemonnee weer overliep (en is ook fijn en leuk), echter daardoor de de bodem van die andere weer in zicht kwam. Er is immers maar zoveel tijd 🙂

Tijd voor balans en de bakens neerzetten op een wijze die bij de partner en mij past en waardoor het plezier , de betrokkenheid en inzet weer floreert en zo ook het doel waar we ons op richten. Wat je aandacht geeft groeit.

Zo blijf ik graag als trainer verbonden aan BONO. We gaan mooie dingen samen doen en het is een fijn en stimulerend netwerk van trainers. En op dat trainingsvlak zullen ook de trainingen van MyWorld doorgang vinden, gericht op sociaal ondernemerschap in ontwikkelingssamenwerking.
Ons kan je ontmoeten ofwel bij de Social Impact training in januari of April, ofwel voor de Social Venture training op 1 februari in Rotterdam.

Project Impact is dit jaar nog meer een speerpunt en Leydi en ik trekken lekker samen daarin op. Tevens zullen we daar additionele partners bij zoeken, want als de versnelling is ingezet kunnen we wel wat extra steun gebruiken :-). Ons kan je ontmoeten tijdens de Social Powerhouse meeting as maandag 27 januari of op de speeddate op 14 februari waar je ons alles kan vragen over het waarom, wat en hoe van Social Impact meten.

Ook is de aanzet tot een intensievere samenwerking met WeKomenErwel gemaakt. Ook dat voelt goed en we gaan er samen tegenaan.Daarover in een later stadium zeker meer.

Ook CERES blijft een speciale plek behouden en nu we samen aan het werken zijn aan een EVA (Effectieve Voedselzekerheidsactie) zal ook deze verbintenis worden verstevigd . En krachten bundelen tegen de voedselverspilling, daar zetten we ons al langere tijd voor in! Als spreker, ambassadeur en nu ook wellicht als trekker van een nieuw initiatief.

En dan heb ik het nog niet eens over die ondernemers met wie ik mag optrekken op hun weg en voor wie ik wellicht een klein steuntje in de rug ben.

Het lijkt niet echt minder en toch is het overzichtelijk en heb ik het gevoel dat het behapbaar is. Wil vast al die partners bedanken omdat zij ook voor die intensivering van de samenwerking gaan.
Ik heb er zin in en deze eerste maand van het jaar is omgevlogen met deze verstevigde koers. Op naar de rest van het jaar!

 

De fijnste wensen

/0 Reacties/in , /door

In deze decembermaand is het fijn om de mooiste wensen te geven aan de mensen die je dierbaar zijn en ook om deze te ontvangen. Om welke relatie het ook gaat, het geeft een beetje licht in deze donkere dagen.

Wat ook licht geeft zijn de kijkjes die ik deze week kreeg over 2014 van deze en gene. Een wens, een voorspelling, een gedachte… Die wilde ik even met jullie delen omdat ze zo de hoop weergeven en het gevoel uitspreken wat 2014 voor een jaar kan zijn, als je er zelf ook aan (mee) werkt.

De ene was in de vorm van een kaart, genaamd een Open oog in 2014. Het beeld spreekt voor zich; ik voelde me in ieder geval aangesproken.

De andere die me zeer gelukkig stemde over het jaar wat er komen gaat kwam van Jan Willem van de Wetering, die vanuit zijn expertiseveld van het Enneagram het jaar bekeek. Het Enneajaar 2014 stemt me verheugd over wat er komen gaat en is op vele vlakken herkenbaar.
De energie van 2014 wordt als positief benoemd, vernieuwend en verfijnd.  Naast de Hosannah geeft hij ook de valkuilen weer en hoe we daar een eigen verantwoordelijkheid voor en in hebben.
“Geniet van wat je doet, durf plezier te maken en durf van gebaande paden af te gaan. Handen uit de mouwen en met heel veel plezier de schouders eronder zetten. Dan wordt 2014 een super mooi en succesvol jaar! Dat wat gezaaid is, kan tot bloei gebracht worden.”, schrijft hij.

Dat zijn duidelijke boodschappen. Wil jij weten hoe 2014 verder beschreven wordt vanuit het Enneagram, lees dan verder 

Rest mij niets meer dan jullie hele fijne feestdagen te wensen. Doen wat je het liefst doet hoeft niet te wachten tot volgend jaar, dus vul jouw feestdagen naar behoefte in. En mocht er iets niet volledig naar plan gaan, dan is dat wellicht de bedoeling:-)

En vier de overgang van het oude naar het nieuwe op jouw manier! Tot in 2014

Klaar voor 2014?!

/0 Reacties/in , /door

Aan het einde van het jaar is het bijna een traditie om terug te kijken naar het jaar wat bijna voorbij is en vooruit te kijken naar het jaar wat bijna begint. Het was wederom een bewogen jaar en als ik de plannen erbij neem van rond deze tijd vorig jaar is niet alles gelopen zoals gedacht. Dat maakt het nog geen slecht jaar, alleen een beetje anders.

De quote “It was the best of all times and it was the worst of all times” past voor mij wel bij 2013. Terugkijkend was dit het jaar waarin sommige dingen volstrekt niet logisch leken, onzinnig zelfs,  en zeker niet te plaatsen waren. Aan de andere kant was het ook het jaar waarin het allemaal soms juist wel precies klopte en de puzzelstukjes op de spreekwoordelijke plaats vielen. Ambivalentie alom. Het jaar van de dualiteiten zou je kunnen zeggen.

Ben niet zo van de voornemens, dat voelt voor mij te vrijblijvend. Ook teveel plannen maken of te complexe doelstellingen nastreven helpt me niet echt vooruit. Toch is er ergens wel een lijstje om de chaos te ordenen, dat heb ik nodig. Het lijstje van vorig jaar in mijn hoofd nemend zijn er toch zeker een aantal zaken die zijn doorgevoerd dit jaar. Dat wil niet altijd zeggen dat het allemaal “gelukt”is, ben me wel meer bewust geworden van wat ik graag wil en hoe ik wil leven en werken.

Zo heb ik me in het eerste halve jaar aardig koest gehouden. De nodige rust genomen om geheel te herstellen van een operatie december vorig jaar. Dat ging wellicht langzamer dan verwacht, toch kan ik nu wel zeggen dat het me ook goed heeft gedaan om die tijd er echt voor te nemen. Het tweede halve jaar wist ik me weer te herpakken op meerdere gebieden en zo kan ik december nu  vrij sterk afsluiten.

Besef dat ik dit jaar meer nee heb gezegd en daarmee ja tegen mezelf. Blijft voor mij nog steeds elke keer best wel een moeilijk gegeven en toch merk ik dat het me iets brengt. In mijn werk meer ruimte, meer focus en gewoon werk wat ik graag wil en doe. Ook in mijn prive besef ik dat het vaak positief uitpakt , ook voor de mensen om me heen. Als jij verandert, verandert ook de wereld om je heen klinkt wellicht als een cliche, het is waar.
In een volgend blog zal ik dat lijstje er nog eens bijpakken en kijken wat er verder van terecht is gekomen en wat ik wil doen en in het komende jaar.

Voor nu besluit ik toch nog een nieuwsbrief te maken waarin een aantal huidige zaken als ook voor komend jaar kort belicht worden.
Wil jij die ontvangen, meld je dan aan. Ook blijf je dan op de hoogte van de ontwikkelingen komend jaar.
Wens iedereen vast fijne feestdagen en een goed begin van dat fonkelnieuwe jaar.

 

 

 

 

Een uurtje terug

/0 Reacties/in , /door

Krijgen we echt een extra uurtje in onze dag? Enkel op de dag dat de klok een uur terug gaat. Op die dag duurt de dag volgens de klok 25 uur. En dat was afgelopen weekend weer het geval en gaan we vijf maanden op deze “tijd”leven. Is dat winst?

Elke keer als de klok een uur vooruit ofwel achteruit gaat heb ik er last van. Mijn slaapritme is verstoord en het kost me echt een paar dagen voordat ik weer gelijk loop als het ware. Een jet-lag gevoel gedurende de dag en ik ben niet de enige :-). Er  zijn zelfs artikelen die tips geven hoe een baby (en de ouders) klaar te maken voor de switch.

Als ik een agrarier was en werkzaam op het land zou ik er wellicht blij mee zijn. Het vroege opstaan zou minder moeite kosten en met de kippen op stok ook; gewoon naar bed als het donker wordt.
Nu heb ik geen echte negen tot vijf baan en dat is fijn. Werk zoveel mogelijk volgens mijn bio-ritme zonder dat dat nadelige gevolgen heeft voor het werk wat ik uitvoer.
Was ik vroeger een echt avond en nachtmens, toch kon ik niet echt verwachten dat mensen zaten te wachten op mijn belletje om twaalf uur ‘snachts.  Dus binnen de marges van de werkdag bewoog ik qua tijd en productiviteit en de komst van de mail maakte dat nog makkelijker. Tegenwoordig wisselt het natuurlijk ritme bij mij nu de jaren vorderen:bemerk dat ik noch een echt ochtendmens noch een uitgesproken avondmens meer ben.

Sommige onderzoekers geven aan dat het beter zou zijn voor de productiviteit om het gehele jaar “zomertijd”te hanteren. Dat zou moeizame overgangen besparen en de voordelen van de lange zomeravonden zouden blijven . Het voordeel om toch nog in het licht thuis te komen en zo niet het huis enkel in het donker mee te maken gedurende deze maanden. Een belangrijk nadeel zou zijn dat het in de ochtend echt een stuk later licht wordt en toch menen die deskundigen dat dat vooral in december en januari is en gezien de feestdagen de productiviteit toch al lager ligt:-).

Hoe zal ik er deze keer weer op reageren? Besef steeds meer dat mijn “middelpunt”van de dag zich afspeelt rond half twee, give and take a little. Ongeacht de start tijd die wisselt is dat wel het gemiddelde midden van de dag. Als ik dat meeneem richting deze switch stemt het me niet optimistisch. Zal slechts een kort deel van het licht mee kunnen nemen en de dagen zullen zich grotendeels in het donker afspelen.

Dan maar op andere manieren wat lichtpuntjes inbouwen en dat zal vast lukken. Ben benieuwd naar mijn ritme deze week.
En wat vind jij van het terugzetten van de klok en komt het jouw productiviteit wellicht wel ten goede? Wil jij jouw ei kwijt over die “wintertijd”,  laat het me weten!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

één dagje duurzaamheid?!

/0 Reacties/in , , /door

Is in één dag alles willen weten , laten zien en mensen bewust laten worden van wat duurzaamheid nu eigenlijk betekent,  een onmogelijke opgave?   Is één dag en de gedachte van duurzaamheid een contradictio in terminis?

Al vier jaar lang neemt Urgenda het initiatief voor De Dag van de Duurzaamheid. Om de “duurzaamheidsbeweging”  zichtbaar te maken en elkaar in te schakelen om bij te dragen aan een duurzamere wereld.

Mooi gegeven en helemaal voor, geloof ook dat het anders kan en zelfs nodig is. Toch heb ik altijd al wel een bijzonder gevoel gehad bij het woord duurzaamheid. Als ik met diverse mensen over duurzaamheid sprak dan kwamen ze al snel op de groene initiatieven en hoe groen je dan al was. Als ik denk aan duurzaamheid denk ik ook aan samenwerken, de mens, eten en een betere wereld om maar een paar termen te noemen. Mooi en utopisch klinkt dat als ik dat zo opteken. Meen het echt en geloof ook dat we allemaal ons steentje daaraan kunnen bijdragen. Daar hoef je geen heilige voor te zijn en alles te laten of in een boomhut te wonen die zelfvoorzienend is.

Hoe duurzaam ben ik eigenlijk met die “grote”mond van me?!
Ok, ik koop het meeste eten vanuit het seizoen en het liefst locaal. En toch ga ik soms ook wel voor het gemak geef ik grif toe.
Drink kraanwater en geen gebotteld drinkwater; dat helpt toch al een beetje?
Ook ben ik Flexitarier en eet stukken minder vlees dan vroeger.  Heb weinig electrische apparaten al ben ik dol op de koffie die ik drink; mijn luxe momentjes. Voedsel verspil ik liever niet en zoals de meesten van jullie weten spring ik daar al een tijdje voor op de bres en “practice what you preach”. En zo kan ik nog wel even doorgaan en toch ook wetende dat er meer kan en mogelijk is en ook zo nodig!

Dat maakt me geen geiten haren sokken type, geniet ik van vele dingen die wellicht net kunnen en kan ik enkel hopen dat de niche groep die zich ermee bezig houdt steeds breder en groter wordt.
En daar draagt De Dag van de Duurzaamheid aan bij. Op die dag vinden er in het hele land allerlei activiteiten plaats die met duurzaamheid te maken hebben. Hoe ziet zo’n duurzame levensstijl er nu uit en welke keuzes kun je maken? Wat draag je bij doordat jij wat vaker besluit de fiets te pakken? En de creativiteit en ook de fun factor laten zien dat het kan, met een glimlach.

Dus wat doe jij aanstaande donderdag? En dat hoeft niet iets groots te zijn of iets wereldschokkends.  Je hoeft zelfs niets te organiseren. Als je die dag gewoon even denkt wat jij kan bijdragen aan een duurzamere samenleving en die gedachte de rest van het jaar meeneemt en wellicht ook uitvoert vind ik het al winst. Snel tevreden? Wellicht. En toch geloof ik dat het van die kleine dingen kan komen. Die mevrouw verderop in de straat weet nog van niets en dan is het al fijn om met haar daar een gesprekje over aan te knopen of zoals laatst de slagersjongen (voor die vlezige keer:-)) die de term Flexetarier zo mooi vond en daar alles over wilde weten. Er ontspon zich een gesprek over zijn vader die altijd slager was geweest, hoe de vleesindustrie zich had ontwikkeld en dat zijn mooie uitwisselingen en zo  gaat er een vuurtje rond.

Doodgewone gesprekken planten een zaadje en vele zaadjes maken mooie bloemen en planten en daarmee een groeiende en bloeiende tuin.

 

 

 

 

 

 

Opnieuw een zomers tempo

/0 Reacties/in , /door

Als ik denk aan afgelopen zomers dan denk ik aan de ontmoetingen met vrienden, het lekker samen eten, luieren bij mijn gedeelde plek aan het strand, reisje hier en daar, vuurtjes in de avond, genieten van de zon en zoveel meer. Alles op een ontspannen en rustige manier en men neme de tijd;-)
Denk ook aan het zomerse tempo wat ik alweer even een aantal jaren gedurende de zomermaanden inzet op werkgebied. Steeds beter kunnen zowel mijn klanten als ik omgaan met het feit dat ik er gewoon even niet ben, al ben ik (soms) wel in het land. Waren de periodes eerst altijd vrij kort en had ik voor mezelf nog een aardige lijst om bij te werken; kan het nu steeds makkelijker laten.

Natuurlijk zijn er een aantal zaken die ik graag op orde heb voor het einde van de zomer en nog een aantal in ontwikkeling. Na de zomer opgeruimd en lekker beginnen heeft immers ook zo zijn voordelen.
Laatst had ik het er nog over met een vriendin van mij; waarom altijd vakantie in de zomer? Een echt goed antwoord hadden we hier niet voor al waren we het er wel over eens dat het geen moeten hoeft te zijn. Je hoeft niet perse weg, je hoeft niet alle gezellige dingen in twee weken te proppen en ontspannen op commando geeft enkel maar stress; vakantiestress.

Dit afgelopen jaar luidde een periode van keuzes in, gewild en ongewild werd ik scherp gezet op de dingen die ik doe, hoe ik ze doe en wat ik wil, verlang en behoef. Fysiek en mentaal werd ik erop gewezen dat het tijd is om actie te ondernemen. Niet dat ik tot op heden stil had gezeten, het werd echter duidelijk dat er een nieuwe periode is aangebroken en die gaat nu eenmaal gepaard met keuzes. Is het de tand des tijds, het zoveel jarig bestaan van mijn onderneming, de leeftijd? Het maakt niet uit, de weg ligt open en vraagt om een hernieuwde koers.
Op projectgebied is deze al zeker ingezet en wellicht is het ook meer bestendigen van de al lopende zaken. Het schrijven trekt me en al vind ik zelfs zon blog nog een aardige bevalling en lang niet goed genoeg is het schrijven steeds weer een ding wat naar voren komt.  Wilde graag meer trainingen en workshops gaan geven en deze route is ook al aardig ingezet. Ook blijft de individuele coaching van ondernemers me nog steeds boeien en blijf dat dan ook doen met veel plezier. Waar zit hem dan dat vernieuwde in vraag je je wellicht af. Misschien zit het ‘m meer in hoe ik de dingen doe, vanuit een nog dieper voelbare intentie en nog meer gewoon als mezelf. Dat punt heb ik, rijkelijk laat in mijn leven, nu wel bereikt. Of het nu prive of zakelijk is; kan echt staan voor de dingen die ik doe, zeg en of ervaar. Dat zat er altijd wel in, alleen kies ik nu nog rigoreuzer en durf nee te zeggen als dit een ja voor mezelf betekent.

Kortom; het wordt een mooie zomer zo. Wellicht ietsje anders dan gepland, wel vol met fijne dingen in het vooruitschiet. En ook dat zomerse tempo; dat houden we erin. Dat betekent concreet dat Evenaar & Partners tijdens de laatste weken van  juli tot de derde week van augustus naar “behoefte”draait. Mail, bel of sms om te zien of er een mogelijkheid is om af te spreken en of de mail direct wordt behandeld. Van 23 juli tot en met 5 augustus gaan de deuren echt even dicht en is er even helemaal niemand aanwezig.

Wens iedereen een prachtige zomer en in ieder geval tot begin september weer op volle sterkte!

 

 

 

 

Als je het zelf niet goed zeggen kan ….

/0 Reacties/in , , , , /door

Soms denk ik wel eens dat de website niet helemaal goed aangeeft waar ik sta en wat ik doe en dat het ook moeilijk is dat steeds goed aan te geven. In de kern blijft het wel helder en kan ik enkel hopen (en vertrouwen) dat deze website aangeeft wat ik doe, hoe ik het doe en wellicht belangrijker nog ; Waarom ik doe wat ik doe!
Toch mis ik het tussentijdse delen en vang dat enigszins op met de twee maandelijkse nieuwsbrief. Toch biedt dat slechts een klein kijkje en ook niet zo frequent, zeker nu de tijd zo vliegt en de ontwikkelingen elkaar snel opvolgen. Dan wilde ik dat ik goed kon bloggen en op die manier mensen zou kunnen meenemen op mijn reis, door/op diverse gebieden en met divers reisgezelschap. Dat ik kon schilderen met woorden over waar we nu mee bezig zijn en wat voor bijzonders ik hoor. Ook schuw ik niet de dingen te delen waar ik tegen aan loop die helemaal niet zo fijn zijn.

Ben echter geen blogger en daar ben ik me van bewust. Kijk eens om me heen en zie prachtige concepten die gedragen worden door gedreven ondernemers. Ook zijn er weer diverse ondernemers die gewoon weer starten. Daar geniet ik van en zo ook van die ondernemers die gewoon doorgaan en zichzelf weer even scherp zetten. Die betrokkenheid van die ondernemers bij een andere (betere) wereld heb ik ook bij hen; ik volg ze, moedig ze aan en wissel graag met ze uit.

En dan die stimulans van het sociaal ondernemerschap die overal naar boven komt. Petra Kroon van Sociaal Ondernemen.nu weet dit als geen ander goed te verwoorden en geeft hiermee de kansen als ook de nadelen van de groeiende bekendheid aan. In het gevecht van de sociaal ondernemer komen al die aspecten aan bod.

Tot zover even en wellicht tot ziens . Ga ik in die tussentijd even de inspiratie tanken en de nodige durf om weer eens een blog de wereld in te sturen;-)

 

Tijdelijk uitgeschakeld…

/1 Reactie/in , /door

Ben weer (bijna) terug en voor een aantal van jullie zal ik mijn tijdelijke verdwijning nog wel een beetje verklaren. De details laat ik voor wat ze zijn en hoeven ook niet op een website. Zoveel is er ook niet te vertellen. Door een fysiek ongemak was ik wat langer uit de running dan gedacht en dat is het. Niets meer en niets minder.
Werk nu aan een herstel en met tussenpozen en vanuit een rustige gang pak ik langzamerhand weer zon beetje alles op, wel met de nadruk op rustig nog.

Velen dachten dat een dergelijk gedwongen rustpauze best moeilijk voor me zou zijn. In den beginne was niets minder waar. Dat kwam wellicht ook omdat ik nog echt niets kon, geen concentratie, pijn en een moeheid waarbij zelfs de krant lezen nog teveel was. Nu de tijd vordert, er weer wat meer energie is (mondjesmaat) en ook de bodem van mijn reserves weer in zicht is, begint het wel weer te kriebelen en wil ik wel weer wat doen. Toch lukt het nog niet volledig. De spieren zijn nog verkrampt, pijnlijk en de concentratie en moeheid is nog aanwezig. Dat heeft zijn effect en besef je dat je er nog niet helemaal bent.

Is het goed om zo eerlijk te zijn op een zakelijke site? Zullen mensen niet denken en aannemen dat ik mijn werk niet zo goed meer kan, dat ze mij niet willen lastig vallen en al helemaal niet met allerlei werk en vragen willen belasten? Dat ze niet meer kunnen vertrouwen op mijn inzet , kennis en betrokkenheid? Dat kan zo zijn en mogen ze denken. Toch wilde ik het even laten weten, gewoon omdat transparantie ook een van de dingen is die ik graag zie . Tevens weet ik dat het nu nog even half/half is en ik goed moet luisteren naar mijn lijf. Dat doe ik dan ook en tevens weet ik dat wanneer alles echt hersteld is,  en daar vertrouw ik op,  ik toch wel een van de gezondere mensen op deze aardbol moet zijn. Na alle controles en onderzoeken kan er niets meer over het hoofd zijn gezien. Toch schiet het nu nog niet echt op of ben ik toch een beetje ongeduldig aan het worden?

Een beetje geduld dus en merk dat de dingen die ik wel doe , ik dan ook wel geheel met totale focus en volledige aandacht van het moment doe. Multi tasking zit er niet in en teveel op een dag ook niet ! Dat was eerder wellicht een vloek geweest, nu kan ik het ook wel zien als een zegen; tot op zekere hoogte ;-).

Mooi is wel dat er nu weer een blogje op mijn site staat en terwijl ik weg was er ook wel het een en ander gebeurde zonder dat ik erbij was.  Zo won de Foodiebag de Karel de Vos Award, ging mijn nieuwsbrief eruit terwijl ik onder het mes ging en verscheen een eerder interview in het Tijdschrift voor Coaching tijdens mijn afwezigheid: Serious business. Op zoek naar de balans tussen idealisme en realisme.

Mooi is dat dat de wereld toch doordraait en je er zelfs een deel van bent terwijl dat zeker niet zo voelt.

Je kijkt ernaar vanaf de zijlijn, maakt je zorgen of het weer goed komt en verder wil je enkel maar slapen. Dat is nu al wel wat aan het minderen. Ik zoek de wereld weer op, al is het steeds een klein gedeelte en dat bevalt al steeds meer.
Zo’n tijdje immobiel zijn geeft je ook de tijd om alles eens te overwegen.Hoe doe je de dingen die je altijd doet, wil je dat zo blijven doen en wat zou je anders willen en ook kunnen doen?

Wat de antwoorden zijn op die levensvragen en ook wat voor inzichten zijn opgedaan bewaar ik voor een volgend blog en maak jullie dan graag deelgenoot.