Energie boven tijd

Het jaar 2016 is alweer even onderweg en opnieuw laat ik me nagenoeg weer meeslepen door de waan van de dag. En ik had van die strakke doelen gesteld en daarvoor een aardige planning gemaakt. Is het erg? Het is toch ook gewoon het leven, waarbij elke dag weer andere zaken zich aandienen. Mijn werk is ook divers dus dat er wat zaken door elkaar en tegelijk lopen is geen verrassing. Daar geniet ik immers ook van.
Een goed geplande dag kan ineens geheel anders verlopen, doordat er iemand directe ondersteuning vraagt, ofwel op werk of prive gebied. Zulke dingen gebeuren nu eenmaal.
Dus waarom dan toch deze blog en het  gevoel dat de dagen en de uren me lijken te ontglippen waar ik bij sta en met dat toch onrustig maakt.

En toen werd me iets helder. In plaats van strak de tijd proberen te beheren en schema’s te volgen die de inhoud van mijn uren en dagen bepalen en waarmee ik mezelf uitput als het niet lukt, besluit ik voor een ander systeem te kiezen.  Er zitten maar zoveel uren in een dag en zaak is deze zo productief mogelijk in te zetten. Hiervoor dien ik intelligente keuzes te maken. Waar besteed ik mijn aandacht en energie aan en hoe gebruik ik de energie optimaal voor die zaken die het belangrijkst zijn? Van tijdbeheer naar een gezonde energiebalans.

Vaak besteed ik toch aandacht aan datgene wat me het hardst roept en maak ik me wellicht te druk om de kleine dingen.  Niet jagen, niet talloze dingen tegelijk doen en soms gewoon even stilstaan , een pauze nemen.  In het moment daar zijn waar ik ben en me daar op concentreren.
Het lukt me op bepaalde dagen goed en andere dagen bemerk ik de afleidingen, de maalstroom aan gedachten, de verschillende taken die ik kris kras door elkaar doe en hoe de tijd me voort jaagt. En dat terwijl ik weet en voel hoeveel meer energie het me geeft als ik inderdaad gewoon even stil sta.

Even pauze nemen,  naar buiten of in ieder geval even weg van de pc of gewoon even niets tussen twee besprekingen door. Dagdromen heeft immers een stimulerend effect op de creativiteit zoals ook dat gesprekje met die bekende wat niets te maken heeft met werk :-).

En ja, er even tussenuit gaan. Het vooruitzicht alleen al geeft nieuwe energie dus waarom niet dat tripje nu al boeken. Zo ga ik er even vier dagen tussenuit medio februari. En ik verheug me er nu al op!
En het sporten doe ik ook al meer; goed voor lijf en geest.  Het is misschien nog niet top, probeer wel van sporten een constante factor te maken en er van te genieten. Niet omdat het moet, maar omdat het me ook goed doet, bemerk ik.

doEn dan de uren. Het gaat niet zo zeer om het aantal uren, als wel om hoe ik ze besteed.
Als het echt niet wil lukken dan kan je wel blijven staren naar dat scherm en je to-do-lijst, maar vrolijk en energieker word je er niet van. Wat tijd nemen om dan de broodnodige inspiratie en concentratie weer te hervinden doet wonderen. Weten waarom ik de dingen doe die ik doe helpt me daarmee. Want “I do love what I do “. 
Zo heb ik inmiddels in mijn dagelijkse routine ingebouwd dat ik elke ochtend even een stukje buiten loop. Elke ochtend is niet helemaal het geval, al is het inmiddels wel meer dan vijf keer per week. Dat is dan wel bijna een echt ritueel.

En ja, tijd nemen voor de sociale activiteiten met vrienden lukt me enkel als ik daar ook de energie voor heb. Dat is een wisselwerking want die activiteiten en uitwisselingen geven me dan ook weer energie. Dus ik neem daar zeker de tijd voor. Als ook die bepaalde cursus of training die me de broodnodige voeding geven.
En dat wil niet zeggen dat ik minder hard of lang werk dan vroeger, gewoon dat ik bewuster mijn keuzes maak.

Ik doe mijn werk met plezier, dus heb zeker een streepje voor. Dat en het effectief managen van vooral mijn energie maakt dat ik de vruchten van mijn werk (nog) beter en met succes pluk. En dan komt het ook wel goed met die tijd:-).

 

 

 

E

 

 

 

 

 

Even niet

Bijna drie weken geleden was het verlangen al daar en schreef ik deze blog over de decembermaand en de gewenste pauze. En nu is het alweer halverwege. Met een schuin oog kijken we naar de agenda van komend jaar, maar vooral genieten we van de nog resterende vrije dagen.

Wens iedereen een mooie overgang naar dat nieuwe jaar en waar, hoe en wat je ook doet ; do it with love 🙂

Tot volgend jaar!

 

Neem de tijd

December, een feestmaand. Ook de laatste maand van het jaar waarin ondernemers nog graag even de laatste klusjes afmaken en ook nog wat paaltjes in de grond slaan voor het volgende jaar.
Met die “eindejaarsdrukte”vergeten we, tenminste ik,  wel eens om rustig terug te kijken en ook zeker die momenten te vieren waar we trots op, blij met, en dankbaar voor zijn. Van die mijlpalen of succesjes waar we zo makkelijk aan voorbij gaan door de waan van de dag. Misschien een doel wat je hebt bereikt, mensen die je nieuw of beter hebt leren kennen, vriendschappen die je koestert en van hebt genoten of gewoon die nieuwe draai die je afgelopen jaar hebt gemaakt en waar jij je beter bij voelt.
Dus ja, ik neem de tijd om terug te kijken en afgelopen jaar te vieren en daarmee ook de hobbels niet buiten beschouwing te laten.

Er is tijd voor nodig om alles de revue te laten passeren en beseffen wat dat alles dan is.

Er is tijd voor nodig om alles de revue te laten passeren en beseffen wat dat alles dan is. Ben me er inmiddels al wel van bewust dat ik voor veel dankbaar kan en mag zijn.

Wat betreft die hobbels is het wellicht een cliche om aan te geven om eens te kijken wat ik ervan heb geleerd. Neem ik die lessen mee om herhaling van kiezeltjes in de schoen te voorkomen? Omarm ik ze , net als die succesjes, hoe moeilijk ze soms ook waren? Om ze een openbaring te noemen gaat me wat ver, toch heeft het me ook zeker het nodige laten zien. Waar ik aan kan werken en hoe ik met bepaalde zaken kan omgaan en inzicht dat de sleutel van vele veranderingen toch echt grotendeels bij mezelf ligt. Dus ja, ook daar neem ik deze maand de tijd voor.

Ook is het een maand om afscheid te nemen van 2015. Loslaten van het `oude jaar`om het nieuwe te kunnen verwelkomen.
En dan begint het enthousiasme en de prikkeling van de komst van een geheel nieuw jaar te komen. Het borrelt en ik ben er wel klaar voor. De vernieuwde website geeft meer de rode draad aan , waar ik voor sta en ook hoe ik dat doe.  Weet steeds beter waar ik me wel aan wil verbinden en waar ik voor wil gaan. De waarom, wat en hoe is meer helder weergegeven en zo voel ik het ook. En zoals gezegd, het is nooit een rechte weg, gelukkig niet:  het is echter wel steeds meer mijn weg, al loop ik die zeker niet alleen.
Door het borrelen loop ik wel de kans dat ik geen rust neem en die rust had ik juist nodig, om te contempleren, reflecteren en gewoon lekker te mutsen.

Te genieten van “Kairotische momenten”.

De uitdrukking Kairotische momenten danken we aan Joke Hermsen en zoals ze beschrijft : “‘Tijdens dat interval vergeten we als het ware de kloktijd en komen we in een andere tijdservaring terecht, niet langer opgejaagd door Chronos, maar er opent zich een dimensie van tijd die niet alleen weldadiger, want voller en ruimer aanvoelt, maar ons ook nieuwe mogelijkheden voor ogen tovert. Door aandacht, rust en zorgvuldig wikken en wegen van argumenten en omstandigheden kun je het ‘Kairotische moment’ creëren, het moment waarop alles voorhanden is voor het ontstaan van de goede beslissing, het sublieme inzicht of de diepe waarheid. Zodat ook een nieuw begin gemaakt kan worden.”

Even op adem komen van dat bewogen jaar en rust nemen voor de volgende sprong, die naar 2016. Want bewogen was het wel;  binnen en buiten, op micro en macro niveau en op vele diverse lagen.
En die borrel op het nieuwe jaar, die komt er zeker wel. Na onze winterse break !

p.s. Evenaar & Partners sluit haar deuren van 24 december 2015 tot en met 3 januari 2016

Bijna ….

De afgelopen maanden leek het wel heel erg stil en toch zitten we niet stil :-) . Verre van dat zelfs.

Achter de schermen werd er druk gewerkt aan de vernieuwde website met een frissere look & feel en een scherpere tekst. Tenminste, dat hopen we en jij kan daar nu jouw kijk op geven. We horen het graag!
Het zette me weer aan het denken. Wat wil je wel, wat doe je wel en wat doe je niet? Wat is jouw drijfveer, wat motiveert jou nou intrinsiek en hoe laat je dat op een dergelijk medium goed zien? Wat laat je groeien en waarom en wie ben je nu eigenlijk als ondernemer en hoe onderneem je nou relaxed? Kijk verder dan de geschetste kaders en kom tot nieuwe inzichten. Zovele vragen en zoveel antwoorden. Zo iets …
De reis is nog niet geheel gemaakt en al is er al wel het een en ander in concept klaar; de puntjes moeten nog scherper op de i. Toch is er een punt waarop je zegt; live gaan en de rest groeit along the way.
Zo komt er komende week nog een visuele verrassing voor op de homepage; daar wordt nu hard aan gewerkt.

Ook zetelt Evenaar & Partners sinds oktober op een lichtere, ruimere plek. Wel nog steeds op de vertrouwde locatie, zooo vlakbij het CS, enkel een (intern) deurtje verder.

Samenwerken 
versie 2

Ook is de cooperatie Selab gevormd waar Evenaar & Partners lid van is en waar Marguerite het programma Impact verder zal voortzetten. In de eerder geschreven blog  kan je lezen waarom deze samenwerking en wat deze nu al brengt. En vanuit de cooperatie zullen we elkaar nog meer kunnen versterken en naast dit programma nog meer sociaal ondernemende programma’s kunnen initieren, ontwikkelen en  verder laten groeien. Voor jou, als kenniscentrum, als sociaal ondernemer, als onderzoeker en als student. Bij de opstart van deze cooperatie hoort ook een nieuw logo en een nieuwe website dus ja, Selab en Selearninglab krijgen een compleet nieuw jasje ! De Selab website zal ook een dezer dagen het daglicht zien.

Je leest het; er is van alles in beweging. Houdt het in de gaten en wil je direct op de hoogte zijn wanneer dit alles zijn beslag krijgt, abonneer je dan op de nieuwsbrief .

Een bijzondere tijd

De laatste tijd ben ik me er steeds meer van bewust in wat voor bijzondere tijd ik leef. Een tijd waarin participatie bijna een container begrip is, de deel economie daadwerkelijk gezien wordt als een meer “geaccepteerde”en zeker gewaardeerde vorm van economisch verkeer, waarin de gevestigde en traditionele vormen van samenleven niet meer vanzelfsprekend zijn en er en steeds grotere groep bewuster wordt van de keuzes die we maken en een kritische noot zetten bij ons handelen.  En geloof me, ook ik zie zeker een groep mensen die zich daar niets van aantrekt, zich omkeert als iemand ze nodig heeft, mensen uitsluiten en de veranderingen en innovaties die de samenleving “anders” maken niet toejuichen.
Toch vind ik het glas nog steeds half vol en vult het zich nog steeds, omdat er zulke prachtige waarheden zijn en zulke mooie kansen die zich ontvouwen en zo het verschil maken en de wereld een betere plek om te leven.

Wat is het toch dat me zo positief stemt?

De inclusieve maatschappij en participatie worden soms gebruikt als excuus om een deel van de bevolking te laten wennen aan bepaalde voorwaarden. Wijzigingen die aangebracht worden, ervaren zij als veranderingen in hun bewustzijn, ambities en prioriteiten. Terwijl een andere groep mensen inziet dat het anders moet en kan en de noodzaak van een systemische verandering ziet en een verandering in het (collectieve) bewustzijn juist toejuicht als. En ja, tot die laatste schaar ik mezelf en voel me bevoorrecht dat ik er een klein steentje aan kan bijdragen waar mogelijk. Toch ontgaat het me niet dat  de spanning tussen zogezegd de linker hersenhelft en de rechter intensiever worden. De linker zijnde het domein van ontwerp, planning en voorspelbaarheid en de rechter staande voor de mensen, participatie, processen, innovatie  en onvoorspelbaarheid.

De containerbegrippen emancipatie, participatie, partnerschap, eigendom, transparantie en verantwoording impliceren allen veranderingen in macht en relaties. Dit is echter niet altijd het geval, zeker niet wanneer deze in de context worden geplaatst van wijzigingen die worden opgelegd van “boven af” en bedoeld zijn om resultaten mee te boeken.

En toch blijf ik positief en ben ik blij dat ik nu leef, zijnde op de plek waar ik nu ben, figuurlijk gezien.

Zie dat negatieve trends wel zeker worden omgekeerd en er meer wordt geleerd van de uitwisseling van kennis en ervaring van en tussen diverse groepen in de samenleving. Ook wordt bewustwording steeds meer gezien als belangrijke stimulans voor veranderingen op vele aspecten.  Dit gaat immers vooraf aan gedragsverandering. Het belang van (zelf) reflectie spreekt voor zich. Je bewust worden van vooroordelen en de kaders van jouw eigen overtuigingen en mentaliteit zijn belangrijk om een stap voorwaarts te maken. Dit zou eigenlijk gewoon opgenomen dienen te worden in alle opleidingen.
En misschien is het idealisme dat ik geloof dat er veel aan het veranderen is, ten positieve. Toch is ook realisme essentieel en noodzakelijk. Weten wat er speelt, in contact en up-to-date blijven van  grass-roots initiatieven en hen volgen bij onvoorspelbare ontwikkelingen. Het her- en er-kennen van wat er wel en niet werkt en het leren van falen hoort allemaal bij de processen van snel veranderen. Alert zijn op nieuwe ontwikkelingen en bereid zijn tot spontane actie en waardevolle interactie.

Iedere actie, klein of groot, heeft een effect, ieder van ons kan een verschil maken. Ghandi’s veel geciteerde “’We must become the change we wish to see in the world’ is nu relevanter dan ooit.

Dus ja, ik zie nieuwe uitdagingen en kansen, op een breed front. In onze geglobaliseerde wereld en met alle innovaties bij de hand, hebben we meer dan ooit de ruimte het verschil te maken. Creativiteit, voldoening en plezier zijn daar om te uiten. Laten we de tijd nemen om te delen, om te leren, om te veranderen en te genieten. Dan kunnen we samen dat verschil maken en daar wordt de wereld alleen maar een betere plek van!

Hallo oktober

Een maand later en inmiddels is er wel een fijne nieuwe werkplek gecreeerd. Nog steeds op hetzelfde oude vertrouwde adres, alleen een beetje anders 🙂

IMAG0804-300x180Een fijne werkplek met uitzicht op “Gebouw ‘t einde van de wereld”en dat terwijl we hier juist bezig zijn die wereld een nieuwe kans te geven.
Co-werken is nu ook een mogelijkheid en op die manier stimuleren we elkaar en kunnen we ook nog wat van elkaar leren.

IMAG0805-300x180Tevens meer ruimte om elkaar te ontmoeten en dat is zeker voor de samenwerkende partners een fijn gegeven. Waar ze ook vandaan komen, in nauwelijks vijf minuten lopen na aankomst met de trein ben je al op de plaats van bestemming! Ook voor de coachees een fijn gegeven.

Dus ja, oktober start al met een vernieuwing. En deze maand staan er nog meer veranderingen op stapel. Zoals aangegeven de vernieuwde website en ook de oprichting van de SElab cooperatie is een feit. En ook daar hoort een nieuwe website bij.
Je hoort het al; we vervelen ons niet 🙂 .

Intussen gaan de “normale”werkzaamheden gewoon door en staan we klaar om trainingen & workshops te geven als ook coaching & advies waar en aan wie daar behoefte aan heeft.
Dit laatste kwartaal zetten wij een tandje bij om ondernemers met verander impact op deze maatschappij bij te staan, te interacteren met ondernemers in de diverse workshops en of trainingen of samen aan de slag te gaan tijdens een sparringsessie over jouw business model. Om maar eens een paar zaken te noemen.

Wellicht ontmoet ik jou binnenkort? Ik kijk ernaar uit!

Ledigheid is een hemelse bijdrage

Levend in deze tijd valt het me op dat veel mensen me vertellen hoe druk ze zijn. Het is bijna uitgegroeid tot een standaard reactie op de vraag hoe het met iemand gaat: “ Druk bezig, “razend druk” . Verheven tot een antwoord en uitspraak, vaak als vermomming van een klacht. En ook het antwoord onder ondernemers bevat dan vaak een felicitatie : “beter dan het tegnovergestelde ”, “een goed probleem om te hebben “. Is het echter wel iets om mensen mee te feliciteren, zijn ze zo bezig of gewoon moe en leggen ze zichzelf niet allemaal dingen op waarmee ze druk zijn?

Bemerk zelf dat ook ik druk vaak als antwoord geef al besef ik ook dat de term druk me steeds meer begint tegen te staan; als antwoord om te geven en ook om te krijgen.
Bijna iedereen die ik ken heeft een druk leven, een volle agenda en is volledig bezet als het op afspreken aankomt. Wat is dat toch dat we nauwelijks nog direct een afspraak kunnen maken en wat maakt het leven zo vol dat we elkaar slechts antwoorden met de boodschap en het benadrukken van hoe druk we zijn. En ja, opnieuw besef ik me dat ook ik me er schuldig aan maak.
Het lijkt ook alsof we bang zijn om aan te geven dat we tijd voor onszelf nodig hebben en dat we even niet aan het werk zijn of bezig zijn met werk of soms zelfs gewoon even lummelen. Dat de zogenaamde verloren uren ook zo waardevol zijn en dat “gewonnen”uren misschien wel een betere benaming is .

Want ik geloof dat de huidige hysterie van druk zijn geen onvermijdelijke of noodzakelijke voorwaarde is van het leven. We kiezen ervoor , al was het enkel door de acceptatie. Besef ook dat we collectief elkaar vaak dwingen om druk te zijn. Drukte als een soort van existentiele geruststelling , een uiting om aan te geven dat jouw leven onmogelijk zinloos, triviaal, dom en onvervuld kan zijn als je het zo druk hebt. Ik vraag me af of deze theatrale uitdrukking soms geen excuus is om te verhullen dat wat we doen helemaal niet zo wezenlijk bijdraagt aan de maatschappij of ons geluk .

Ledigheid is des duivels oorkussen is een ouderwets gezegde en toch klinkt deze nog vaak genoeg door in onze oren. Ledigheid is echter niet enkel voorbehouden aan een vakantie of een ondeugd; het is onmisbaar voor de hersenen en werkt als vitamine D voor ons lijf. Die luie tijd zogezegd is nodig om het werk goed gedaan te krijgen; enigszins paradoxaal, voor mij langzamerhand een voorwaarde om weer vol energie en inspiratie verder te gaan waardoor het werk juist goed afkomt. Als we kijken in de geschiedenis zijn er genoeg voorbeelden van de meest waanzinnige ideeen en scheppingen die juist voortkwamen uit zowel actieve als ook zeker in inactieve momenten. Denk aan beroemde schrijvers die juist die ledige momenten nodig hadden en soms maar vier uur per week schreven.
De discussie van het basisinkomen relateert hieraan. “Het doel van de toekomst is volledige werkloosheid, zodat we kunnen spelen. Daarom moeten we het huidige politiek-economische systeem te vernietigen”. Dit klinkt als een uitspraak van een dol geworden anarchist, maar het was destijds de man die prachtige boeken schreef en tussendoor de communicatie satelliet had bedacht (Alan C. Clarke).
Bij het basisinkomen scheiden we werk van inkomen en geven elke burger een gegarandeerd salaris. Dat klinkt voor velen nog steeds een wild idee, ik geloof dat we er een fundamenteel mensenrecht van dienen te maken, zo iets als universeel kiesrecht of die van de achturige werkdagen destijds.

En natuurlijk, de maatschappij is niet enkel gebaat bij luiheid. Het ideaal ligt mijns inziens ergens tussen de oneindige luiheid van de mens en de eindeloze hectische drukte van de wereld. Ondertussen dagdroom ik rustig verder tijdens de treinritten naar mijn besprekingen 🙂

Summerbreak

Met de eerste zonnestralen en het heerlijke zomerse weer de afgelopen tijd, voelt het voor mij alsof dit jaar doormidden gesneden wordt door een zomerse break.

Ik kijk terug op een bijzonder half jaar, gevuld met workshops, trainingen en begeleiding van een aantal bijzondere ondernemers en hun initiatieven.

Ook het programma Impactmeting heeft volop in de belangstelling gestaan het afgelopen jaar en ontwikkelt zich nu verder in Selab. In dit samenwerkingsverband maken we de doelstellingen waar, die er al vanaf het eerste begin voor dit project waren: samenwerken door de opzet van een leernetwerk; zorgen dat impactmeting in de praktijk wordt gebruikt; studenten, verwante organisaties en sociaal ondernemers betrekken en die ervaringen vervolgens weer delen; en impactmeting makkelijker en toegankelijker maken en ook de neveneffecten van zo’n meting voor een organisatie aantonen.

Die interactie vind je ook terug in de trainingen, workshops en bijeenkomsten, zoals de inspiratiesessie van Social Powerhouse, waarbij er letterlijk en figuurlijk geproefd werd van het sociaal ondernemerschap. En zelf geniet ik zo van het geven van die trainingen, zoals die voor Team Utrecht 2015 waarbij de deelnemers enthousiast aan de slag gingen met hun sociale businessmodel.

En de ondernemers die ik coach, die doen het gewoon zelf hoor, ik ben erbij. In elke nieuwsbrief is er tot zover wel minstens één van die ondernemers in het spotlicht gezet.

Dus ja, ik kijk positief terug en ben toe aan een zomerse break na deze dynamische en drukke zes maanden. Deze maand nog wat zaken afronden en paaltjes zetten voor na de zomer. Kan bijna niet wachten om in september de resultaten daarvan te onthullen.

De zomer heeft een geheel eigen logica en brengt iets in me naar boven. Een gevoel van vrijheid, mogelijkheden, ontmoetingen met vrienden en ontdekkingen. Een soort van tijdloze periode waarbij alles een geheel eigen tempo heeft. Ik ga er optimaal van genieten!

Wens jou een prachtige zomer, succes met de werkzaamheden en hoop je daarna weer te ontmoeten.

Evenaar & Partners sluit haar deuren van 4 augustus tot en met 24 augustus
* Tussentijdse afspraken die zijn gemaakt voor deze periode gaan uiteraard wel gewoon door ! 🙂

Aan alle organisaties met een maatschappelijke relevantie

Sociale innovatie, sociaal toegevoegde waarde , sociaal ondernemerschap en …..

Social Impact.

Voor alle organisaties met een maatschappelijke relevantie een korte boodschap.
Wellicht opereren jullie allen vanuit een andere achtergond , wel met een gemene deler; een betere wereld. Allen een belangrijke rol spelend in het veranderen van de maatschappij.  Een wereld waar we gaan voor de oplossingen die maatschappelijke problemen verminderen ofwel oplossen, gemeenschapszin verbeteren, armoede verminderen, eenzaamheid terugdringen, persoonlijke zorg voor bepaalde doelgroepen verbeteren ofwel onderwijs bereikbaar maken. Zorgen voor een inclusieve samenleving  waarbij we zorgen dat de sociaal toegevoegde waarde centraal staat, op welke wijze dan ook.  Een wereld die werkt voor iedereen! (om maar een bescheiden doel te noemen)
Natuurlijk de sociaal ondernemer doet dat op een ondernemende manier, met een business model en toch zijn er ook sociale problemen, die met geen enkel busines model te vatten zijn, en toch is ook daarvoor een goede oplossing belangrijk! En als we nu zorgen dat de effecten van alles wat we doen en waarom we het doen zichtbaar en aantoonbaar worden, dan kunnen we meer en heeft dat aantonen meer effect dan een rapport met enkel cijfers ; we kunnen meer, we kunnen het beter en de verdeling van gelden wordt ook nog verbeterd. Dan veranderen we de wereld echt; samen.

In die optiek is Social Impact – die effecten die daadwerkelijk zorgen voor een langdurige verandering op/van de samenleving- een belangrijke parameter, op meer aspecten dan een.

Wat is nu eigenlijk die Social Impact , ofwel de Impact/effect waar iedereen het over heeft en waarom is dat zo belangrijk om te weten en dienen we die te meten, waarom en hoe? En heb ik ofwel mijn organisatie wel een effect op iemands leven of op de samenleving?
In het beste geval worden er processen en instrumenten gebruikt op een manier waardoor organisaties (hun initiatieven) op kunnen schalen, samenwerkingsverbanden stimuleren en uitbreiden, alle belanghebbenden nog beter begrijpen waar ze voor staan en waarom; impact niet enkel metend dus ; ook deze te vergroten. In het slechtste geval is het slechts een kostbare oefening, gezien als een must, ingegeven door regelgeving , resulterend in een rapport die weinig inzichten opbracht.

Wij gaan voor dat eerste, dat best case scenario! Hoe we dat doen en waarom jij en jouw project/initiatief/organisatie ook impact wil en wellicht moet meten vertellen we je graag. Of vertellen is niet geheel het juiste woord. We informeren, leren en interacteren met jou, omdat we er niet zijn om lezingen te houden over het belang van effect meten of om aan te geven dat en hoe het moet. Wel om je meer bewust te maken van wat het kan betekenen voor jouw organisatie en alle belanghebbenden. En dan krijg je er zin in, ziet het nut en het proces en het meten brengt je meer; veel meer!

  • Vraag je af waarom je impact wil meten en is dat nog erg onduidelijk , begin er dan (nog) niet aan 🙂
  • Richt je bij het proces meer op de maatschappij dan enkel op jouw organisatie zelf; betrek alle belanghebbenden erbij.
    Van input naar impact is een belangrijke oefening in deze. Krijg dit  helder en weet waar je bent op dit proces van meten van input naar output en van outcome naar impact. Dit geeft weer welke indicatoren en meet instrumenten en data belangrijk zijn. Goede voorbereiding is het halve werk.

Stel jezelf daarbij de vraag of er aantoonbaar bewijs is of de  aanpak  van jouw organisatie  aan de gewenste impact bijdraagt

  • Kies de juiste aanpak om te meten voor jouw organisatie – van wat naar hoe. Effectieve meting kost tijd en mankracht/vrouwkracht. Voordat je besluit welke aanpak je wil gebruiken om te meten, ga dan na wat er al is gedaan en overweeg of je verder kan gaan met wat er al is.

Wat meet ik nu al aan resultaat, welke data zijn van belang en makkelijk aan te komen en waar zitten de gaten?

Zo maar wat vragen die je jezelf kan stellen voordat je er aan begint. En dan begint het pas en toch is het makkelijker, leuker en veel doeltreffender dan je wellicht denkt.

Wil je meer weten, mail dan naar marguerite@selab.nl en ik neem zeker contact met je op.

Even terug naar

Zo’n twee maanden geleden schreef ik, in het kader van de cursus retorica van Jan, over mijn reis en het thuiskomen. Een sterk geworteld gevoel en zo gevoeld en omarmd. Een basis waar ik naar terug kon en hoe een thuis meer is dan een fysieke plek.

De afgelopen maand lijkt het wel alsof er een tornado in mijn “huis”heeft gewoeld. Ben omver geblazen en liet me teveel leiden door externe omstandigheden en ging zelfs twijfelen aan meer dan dat ik normaliter zou doen. Ging me meer en meer aantrekken wat en hoe andere mensen zouden reageren en mijn gekke gedachten kregen een te belangrijke plek in mijn hoofd. Denken verkrampte het voelen aanzienlijk. Angst en verkramping zijn geen goede leidraad en geeft al zeker geen rust. Op een of andere manier kon ik niet terug naar de basis en het oervertrouwen.

Klampte me aan allerlei zaken vast die geenzins de basis creerde die me bij me pastte, reageerde uit angst en werd er dood en dood moe van. Niets lukte en dat is ook niet zo gek. Over de wijze van communicatie maar te zwijgen.
Ik had een wake up call nodig. En toch is dat nog niet zo makkelijk als je in een dergelijke storm zit en je er moeilijk uit komt. Kende dit niet zo, was toch altijd mijn weg gegaan, gewoon waar en hoe het liep zonder me druk te maken om politiek spel. Was daar zelfs wars van en kan en wil het niet spelen. Ging zelfs twijfelen aan mijn authentieke drijfveren en met recht want ik reageerde vanuit angst dus sja…

En nu een nieuwe week en bijna een nieuwe maand. Heb de afgelopen dagen mezelf wat rust gegeven en na het om me heen slaan en het mezelf absoluut ongemakkelijk gemaakt te hebben, ben ik weer klaar om vanuit meer rust de wereld in te wandelen.
Met vertrouwen de dag tegemoet tredend en de paden op en de lanen in. Relaxed en ontspannen en met die houding bemerk ik dat de wereld en de mensen daarin ook weer prettiger reageren.
Zonder de twijfel terug naar mijn zuivere intenties en daarbij blijven. Goed luisteren.

Het is goed zoals het is en blijf gewoon het pad lopen wat voor me ligt. Niet geheel uitgestippeld, wel in lijn met mijn wil en bestemming. Achteraf niet eens precies weten hoe ik er ben gekomen, wel dat het gewoon klopt.
Ik heb er weer zin in.  Ik vertrouw erop dat wat er is en komt precies goed is. Weer zin om het leven te vieren, zonder al teveel controle over anderen of enkel passief geleid door externe factoren. Wel met aandacht voor en betrokkenheid bij de mensen om me heen en met zorg voor mezelf.
Ik ben er wel weer 🙂 !